lunes, 7 de mayo de 2007

NUNCA MAIS (La Fuga)

Esta es una canción que me parece muy buena en honor al trágico desastre, ocurrido en galicia, en el año 2002 del "Prestigue". Aquí la dejo.

Amanece e na ría todo é da mesma cor. negro morte vai tixindo nesas frontes a suor. Desolación! No porto as redes quedaros sen labor, sen argumento quedaron neses ollos a ilusión.

Non me canso de soñar que cando saia o sol a praia limpiarán
e apago meu televisor que de tanta dor non para de chorar.
Nunca maís! Nunca maís! Nuna maís á marea canalla dos piratas da mar
E os vellos do lugar din que por aquí isto xa pasou, din que choraba o mar bágoas negras de soidade.
Non me canso de soñar que cando saia o sol a praia limpiarán
e apago meu televisor que de tanta dor non para de chorar.
Nunca maís! Nunca maís! Nuna maís á marea canalla dos piratas da mar

(En castellano)
Amanece y en la ría
Todo es del mismo color.
Negro muerte va tiñendo
En esas frentes el sudor:
Desolación.

En el puerto las redes
Se han quedado sin labor.
Sin argumentos se ha quedado
En esos ojos la ilusión.

No me canso de soñar
Que, cuando salga el sol
La playa limpiará.
Y apago mi televisor
Que, de tanto dolor,
No para de llorar.

Nunca máis, nunca máis, nunca máis,
A marea canalla dos piratas da mar.

Y los viejos del lugar
Dicen que por aquí
Había pasado ya.
Dicen que hoy lloraba el mar
Lágrimas negras de soledad.

No hay comentarios: